Defalarca uçurumun kenarına bıraktım yalnızlığımı
Koştum geldim yanına
Derince bir bakış ve dönen sırtın
Duyduğum bu koku ve korku
Yalnızlığımdı geri dönen
Senle zihnimin buruşuk sayfalarında kalan bir kaç anıyla
Sessizliğin koridorlarında adım adım
Arayışlarıydı düşüncelerimin
Titrek dudakların
Siyah bir yazgısıydı
Bu son!
Şu anda bir 3. tekil şahıstan fazlası değilim
Kırgınlıklar cam kırıklarına
Sonra da yüreğime bastığım buz kırıklarına dönüştü
Bu eşsiz gecede
by Z
