Bir gariplik var seziyorum
Sezgilerim un ufak olmuş
Kimsenin gözlerine bakamıyor, ellerini ise tutamıyorum
Kıvrılmış kağıdın ucu
Kağıt deme bana, ben bir mektubum
Gariplikler beni bulsa da, silinmişim o duygudan
Bir tuhaflık var işte seziyorum
Sezmek denilince kimi arıyor telefonun
Ben hiç kuşkusuz annemi
Hep sezer, hep okurdu beni
Kapı altından atardı mektuplarını
Kıvrılmış şimdi saçları
Saçları halbuki daha uzun
Bir hiçlik var seziyorum
Sezmek şöyle dursun, kimsenin katmanları yok artık
Artık yok kimsenin tek cümlesi
Kimse elimdeki kırıntıları görmüyor
Okumuyor el falımı hiç bir kimse
Kırmızı bir hırka örmüş annem bana
Sen şimdi giy, sezgilerin sana kuvvet diyor
Kalmışım ortada, sırtı boşlukta kalan diyorlar bana
Sırtımın boşluğu iki kelime
Giymek istiyorum üstüme yine yeniden
Kimse kurmasın çalar saati
Saatleri usulca geçiyorum
Gözlerim görmez, dilim konuşmaz
Ben ne zaman kaybettim bu sezgileri
Bir gariplik var işte seziyordum
