Varlık ya da yokluk meselesi
Siniyor üstüne hafif hafif
Sesinde özlem var bir de yerin üç katı
Belki varlığı yok edebilirsin
Ama yokluğu yok edemiyorsun
Kim takmış yokluğa özlem adını
Kim harmanlamış varlığı uçsuz bucaksız tarlalara
Dünyanın bütün seslerini bir araya getirin
Yine de hiç bir ses özlemi bağıramaz
Anlatamaz yerin yedi kat dibinde yokluğu
İç sızı sakince duvarlara siner
Duvarların dili dilsiz yavrumu kollar mı
Varol diyorum kendi kendime hapşırınca
Varol ki sarıl küçük kendine
Sinmesin bedenine sızı
Sızmasın varlığın gölgesi yokluğun hüzünlü gözleri
Zaman vuruyor yelkovana ya da akrebe
Ama hiç gitmiyor hüzünlü gözleri gözlerinden
Durmadan akıyor kum saati
Elini ayağını bağlıyor işte
Gitmesin kalsın hep zihninde
Dünyanın sahibi değilsen de hayatının sahibi sen ol
Özlemin bütün sesleri toplanın ve fısıldayın en güzel şarkınızı
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder